భార్య, భర్తల మధ్య వాగ్వాదాలు మామూలే. కొన్ని సందర్భాల్లో సహనం కోల్పోయి ఒకరినొకరు పరుష పదజాలంతో దూషించుకోవచ్చు. కానీ.. ఎట్టి పరిస్థితుల్లో భార్య మాత్రం ఓ నాలుగు విషయాల్లో భర్తని దూషించినట్లు మాట్లాడకూడదు

మీ మాటలు ఎప్పుడూ మీ భర్త ఆత్మగౌరవాన్ని దెబ్బతీసే విధంగా, మీ సంబంధాన్ని ప్రశ్నించేలా ఉండకూడదు.

నీ ఫ్యామిలీతో నాకు సంబంధం లేదు

వివాహిత మహిళల్లో ఇప్పటికీ చాలా మంది అత్తమామల పట్ల సానుకూలంగా వ్యవహరించరు. వారితో అడ్జస్ట్ అవ్వలేకపోతున్నామని ఫిర్యాదు చేస్తుంటారు. అయితే మీరు మీ భర్తతో గొడవపడే సమయంలో మీ వాళ్లతో నేను ఇక వేగలేను అని భర్తతో చెప్పకూడదు. అతని కుటుంబాన్ని మీరు ఇష్టపడటం లేదని చెప్పడాన్ని ఏ భర్త అంగీకరించడు. అలా కాకుండా మీరు ఎదుర్కొంటున్న సవాళ్ల గురించి మీ భాగస్వామితో కలిసి కూర్చుని మాట్లాడండి. పరిష్కారాన్ని సూచించమని కోరండి.

నువ్వు నాకు కరెక్ట్ కాదు

మీ భర్త ఏదైనా తెలియకుండా పొరపాటు చేసినా లేదా గొడవ సందర్భంలో మాట జారినా మీరు మాత్రం ఎట్టి పరిస్థితుల్లో నువ్వు నాకు కరెక్ట్ కాదు అనే మాట అనకూడదు. అది మీ భర్త అహాన్ని దెబ్బతీస్తుంది. అలానే అసహనంలో పాత బంధాన్ని గుర్తు చేయడం, వేరొకరిని చేసుకుని ఉండింటే బాగుండేది లాంటి మాటల్ని అస్సలు అనకూడదు. అలానే మీ భర్తని మీకు ఆ పని చేతకాదని చెప్పడం అతని ఆత్మగౌరవాన్ని దెబ్బతీస్తుంది. వారు దాన్ని స్పోర్టీవ్‌గా తీసుకుంటే ఓకే.. కానీ నెగటివ్‌గా తీసుకుంటేనే మీకు ఇబ్బందులు వస్తాయి.

నీ కంటే అతను బెస్ట్

మీ భర్తని ఎట్టి పరిస్థితుల్లో వేరొకరితో పోల్చవద్దు. అతను చేయగలిగినప్పుడు మీరు ఎందుకు చేయలేకపోతున్నారు అని ప్రశ్నించడం అతని ఆత్మస్థైర్యాన్ని దెబ్బతీసే ప్రమాదం ఉంది. ఏ మనిషి మరొక మనిషితో పోల్చడాన్ని ఇష్టపడడు. ఇది వారి అహంకారాన్ని దెబ్బతీయడమే కాకుండా వేరొకరితో కంటే మిమ్మల్ని చిన్నచూపుగా చూడటంతో వాళ్లు నిరాశకి గురవుతారు.

నువ్వు నాకు అవసరం లేదు..

మీ భర్తతో వాదించే సమయంలో ఇకపై నీ గురించి నేను పట్టించుకోను.. నువ్వు నాకు అవసరం లేదు అనే మాట ఎట్టి పరిస్థితుల్లో అనకూడదు. మీరు అతడ్ని ప్రేమించడం లేదని మీ భాగస్వామికి చెప్పడం మీ సంబంధాన్ని దెబ్బతీస్తుంది, అలానే అతని మనస్సులో సందేహాన్ని కూడా రేకెత్తిస్తుంది. ఆ మాట తర్వాత మీ బంధాన్ని ప్రశ్నించడం ప్రారంభించవచ్చు లేదా అతను సందేహంలో ఉండిపోతారు.

భార్యాభర్తల మధ్య వాగ్వాదం జరిగినప్పుడు ఎవరో ఒకరు సర్దుకోవాలి. మాటకి మాట పెంచుకోవడం ఇద్దరికీ మంచిది కాదు. మీ భర్త మాట పట్టింపులకి వెళ్తున్నప్పుడు మీరే కాస్త అర్థం చేసుకుని అక్కడితో గొడవకి పుల్‌స్టాప్ పెట్టడం ఉత్తమం. ఆ తర్వాత ఆ సమస్య గురించి అతనికి కోపం తగ్గిన తర్వాత చర్చించి పరిష్కరించుకోవచ్చు. ఏ సమస్య కూడా వాగ్వాదంతో పరిష్కారం కాదనే విషయాన్ని మీరు అర్థం చేసుకోవాలి.

*కుటుంబ వ్యవస్థ ఇక నిలబడదు....👨‍👩‍👧‍👦

అతి తొందరలోనే కుటుంబ వ్యవస్థ పూర్తిగా కూలిపోతుంది. ఈ రోజుల్లో ఎవ్వరూ ఫ్యామిలీ అంటే ఇష్ట పడటం లేదు. ఫ్యామిలీ అంటే ఇష్టం లేకున్నా ఏదో తూ తూ మంత్రంగా ఇష్టం అన్నట్టు నటిస్తున్నారు. నిజానికి మనుష్యులు అంటేనే జనాలకు  అలెర్జీ పుడుతుంది. దగ్గరి వారు అంటే నచ్చడమే లేదు.

*కుటుంబ వ్యవస్థ కూలిపోవడానికి కారణాలు:*

1.అతి తెలివి,

2.చిన్న తప్పును కూడా భరించే శక్తి , సహనం లేకపోవడం,

3.అందరూ సమానమే అనే వింత భావన పెరగటం ( డెమాక్రసి).

4.పెద్దలూ, పిల్లలూ అందరూ కూర్చొని మాట్లాడుకొనక పోవడం.

5.ఎంతసేపూ ఎంటర్ టైన్ మెంట్ ప్రోగ్రాంలలో మునిగి పోవడం. ఎక్కడో ఉన్న సినిమా నటులు ఈ రోజు ఉదయం ఏమి చేశారో చెప్ప గలుగుతున్నారు. కానీ, ఇంట్లో వారు ఎప్పుడు  ఏమి చేస్తున్నారో చెప్పలేని దుస్థితి వచ్చేసింది.

6.చిన్న దానికీ అలిగి దగ్గరి వారికి కూడా దూరం జరుగుతున్నారు.

7.ఎవరో ఒకరి నోటి దురుసు తనం కుటుంబం మొత్తం చిన్నా భిన్నం కావడానికి కారణం అవుతుంది.

8.ఆర్థిక సమస్యల వల్ల ఇంటి పెద్దలు సరిగ్గా ,దృఢంగా ,బలంగా మేనేజ్ చేయలేకపోవడం కూడా ఒక కారణం.

9.ఇంట్లో భార్యా భర్తలు (తల్లి దండ్రులు) చీటికి మాటికి తగాదా పడుతూ ఉంటే ఇంటిల్లి పాది ఏదో దిగులుతో ఉంటున్నారు.

😔

అన్ని ఫ్యామిలీలల్లో గొడవలు, కొట్లాటలు చూసి ఫ్యామిలీ అంటే జడుసు కుంటున్నారు. అన్యోన్యంగా , ప్రేమతో, అవగాహనతో ఉన్న ఫ్యామిలీస్ కనబడక పోవడంతో ఆ వ్యవస్థ పై నమ్మకం పోయింది.

😣

అందుకే యువత పెళ్ళిళ్ళు చేసుకోవడం లేదు. 31దాటినా పెళ్లి ముచ్చట ఎత్తడమే  లేదు. గత 30,40 ఏళ్ళల్లో  మనస్ఫర్థలు, గొడవలతో విసిగి వేసారిన జనం అలాంటి వ్యవస్థ వద్దు బాబోయ్ అని తమ పిల్లలకు నేరుగా నే చెబుతున్నారు.

10.ఆర్థిక అవసరాలు, వ్యత్యాసాలు, పోల్చుకోవడం తదితర కారణాల వల్ల కూడా కుటుంబ వ్యవస్థ నిలబడ లేకుండా పోతుంది.

11.మనుష్యులు అంటేనే విలువ లేదు.మనిషికి మరో మనిషి అంటే బోర్ వచ్చేసింది. అధిక జనాభా, సుఖ లాలస, సుఖాలకు అడ్డు వచ్చిన వారిని అంతమొందించే తెంపరితనం కూడా వచ్చింది.

12.మధ్య వర్తిత్వం వహించే పెద్దలు లేకుండా అయ్యారు.దీంతో ఎవ్వరిష్టం వారిదే అయ్యింది.

13.కుటుంబ నిర్వహణ ఒక కళ.ఆ కళ అందరికీ లేకపోవడం వల్ల కూడా వ్యవస్థ అతలాకుతలం కావడానికి కారణం అవుతుంది.

14.మానవ ప్రవర్తనపై కనీస అవగాహన లేని దుస్థితి వచ్చింది.మొరటుగా ప్రవర్తిస్తున్నారు.

☘️

నేను నా భార్య/ భర్త అనే సిద్దాంతం పోయి "నేనే నేను "" నేను నేనే"

పాలసీ వచ్చింది. పిల్లలకు పెళ్లి కాగానే వేరుపడేయటం ఆచారమైనది. ఇంట్లో ఉంచు కోవాలంటే భయ పడుతున్నారు. అంత్య నిష్టూరంగా కన్నా ఆది నిష్టూరం మేలు అంటున్నారు.

☘️

కుటుంబ విలువలు, కట్టు బాట్లు ఇక ఉండవు. ఎవ్వడిష్టం వాడిదే అయ్యే రోజులు అప్పుడే వచ్చినవి. అన్నా దమ్ములు, అక్కా చెల్లెళ్ళు, అన్నా చెల్లెళ్ల, అక్కా తమ్ముళ్ళ , భార్యా భర్తల మధ్య బలమైన బంధాలు ఇప్పుడు లేనే  లేవు.

🤓

సమస్త మానవ సంబంధాల కథ ఫినిష్ అయ్యింది. ఇక్కడ అన్ని సంబంధాలు ఆర్థిక సంబంధాలే. ప్రస్తుతం నడుస్తుందంతా ఒక షో, ఒక నాటకం. ఈ షో కూడా ఇంకొన్నాళ్ళకి పూర్తిగా ఉండకుండా పోతుంది. ఇంకా పచ్చిగా అవుతారు. దీనికి అందరూ అతీతులే. ఇక్కడ ఎవ్వరూ శ్రీ రామచంద్రులు లేరు. ఎక్కడా సీతమ్మలు లేరు. ఉన్నవారంతా అటు ఇటు గానీ వింత జాతి. ఇది ఇంతే. అది అంతే. ఎవ్వరూ ఏమీ చేయ లేరు.

🙃

ఇదంతా ఊరకే అనుకోవడం తప్ప మనo మాత్రం మారం కదా...?

 

 నలబై అయిదు దాటాకా మగవారి లైఫ్ లో సెక్స్ పట్ల ఉత్సాహం తగ్గడం, డబ్బుపట్ల ఆపేక్ష‌ పెరగడం మనం గమనించవచ్చు.. 

ఆ ఇంకేం ఉందిలే.. యాబై వస్తున్నాయి..

పిల్లలు పెద్దోళ్ళయారు.. అనే ఆలోచనలతో  ఉన్న కాస్త యవ్వనం ని చేజేతులా సంకనాకించుకోవడం మగాడి అలవాటు.. 

మగాడి ఆలోచనలకు వ్యతిరేకంగా ఉంటాయి ఆడవారి ఆలోచనలు ఇక్కడ.

నలబై దాటాకా యుక్తవయసు కన్నా ఎక్కువగా స్పందించడం మొదలవుతుంది స్త్రీల శరీరం.. వత్తిడి మొత్తం యుక్తవయస్సు లోనే తట్టుకుని,

ఈ వయసుకు రాగానే రాఠుదేలిపోతుంది.

ఆటుపోట్లు తట్టుకునే దైర్యం మగాడికన్నా స్త్రీలకు ఎక్కువగా ఉంటుంది.. నలబై దాటాక అది మరింత పరిణితి చెందుతుంది.

దానివలన తన మనసు ప్రశాంతంగా ఉంటుంది..  భావ వ్యక్తీకరణ చేయగల దైర్యం.. ఎదిరించగల సత్తా మొత్తం పుణికిపుచ్చుకుంటుంది.

(ఎపుడైనా గమనించండి ఇరవైలోపు ఆడపిల్లలు స్వేచ్చ కోసం పోరాడరు..

పెళ్ళయి , పిల్లలు పుట్టాక మాత్రమే స్త్రీ కి స్వేచ్చ అవసరం అవుతుంది.)

"పోయేటపుడు మూటలు మోసుకుపోము

ఎప్పుడూ డబ్బుపిచ్చి తప్ప ఓ సరసం సరదా ఉండదు తనకి"

అని కొందరంటే... " డబ్బు సంపాదించడం చేతకాదుగాని కోపమెక్కువ.. 

నువు సంపాదించి చస్తే నాకీ‌ఖర్మ ఎందుకు" అని కొందరు.. 

కనీసం నిద్రలొ‌కూడ చేయి వేయడు ఈడేం మొగుడు"

అని ఒకామె అంటే...

" పడుకోగానే గురకపెట్టి నిద్రపోవడం,

లేచాక తినడం పనికి పోవడం తప్ప మరో మనిషినంటూ నేనున్నానని ఏనాడైనా గుర్తించావా " అని మరో వనిత నిలదీస్తుంది.

ఇలా రకరకాలుగా ఆలోచించడం స్త్రీ నైజం.. 

తన కోరిక తీరకపోతే కొట్టే స్త్రీలు ఉన్నారు... 

తాము‌ కష్టపడి భర్తను పోషించే మహిళలు ఉన్నారు..

ఆడది ఎప్పుడు ఎలా ఉంటుందో చెప్పడం ఎవరివల్ల కాదు..

తన మూడ్ ని గుర్తిస్తూ తనకు అనుకూలంగా మారి, ఆడదాన్ని తనవైపు తిప్పుకునే మగవారు చాలా కొద్దిమంది ఉంటారు..

అలా స్త్రీ కి లొంగిన మగాడిని " వాడు వాడి పెళ్ళాం కాళ్ళకాడ కుక్క " అనే సాటి మహిళలు ఉన్నారు..

మగవాడి పొగరు తాత్కాలికం..

మగవాడు సగం అనుమానం తో నాశనం అవడమేకాక భార్యనూ నాశనం చేస్తాడు,

కుటుంబం నూ నాశనం చేసుకుంటాడు,

చివరికి ఎటూకాకుండా ఏకాకి అవుతాడు.

స్త్రీ అలా కాదు బాధ్యత స్వీకరిస్తుంది,

భర్త ను వంటరిని చేయడానికి ఓ పెద్ద ప్రణాళిక రూపొందించుకుని నెమ్మదిగా వాడిని అనాథ ను చేస్తుంది నచ్చకపోతే...

ఇంతకీ నేనేం రాసానో నాకు అర్థం కాలేదు

మీకేమైనా అర్థం అయితే చెప్పి తగలాడండి.. 

నేను పనికిపోవాలి మళ్ళీ....🙄🙄

సేకరణ

 మహాకవి జాషువా జీవితం-పిరదౌసి ఒక సందేశం

మహాకవి జాషువా రచించిన కావ్యాల్లో ‘నా కథ’ మూడు భాగాలు చాలా గొప్పవి. ప్రపంచ సాహిత్యంలో జీవిత కథకు చాలా ప్రాధాన్యత ఉంది. అటువంటి జీవిత కథలు పద్యంలో రాసిన వారిలో జాషువా అగ్రగణ్యుడు. ఆయన జీవిత కథకి, ‘పిరదౌసి’ కథకి ఎంతో సారూప్యం ఉన్నందువల్ల ‘పిరదౌసి’లో కూడా ఆయన జీవిత కథనాన్ని వినిపించాడు.

జాషువా కవి నీటి అలల్లో నుంచి,శృతిని వినిపించగల సంగీతజ్ఞుడు.ఆయన కవిత్వంలో సంగీతం వుంది. సంగీత సాహిత్య సమన్వయుడు ఆయన. ఆయన కవిత్వంలో ఉన్న సంగీతం కృత్రిమమైనది కాదు. ప్రకృతి లోంచి వస్తున్న ‘ఝుంకార ధ్వని’. అందుకే అడవిలో సింహ నాదం కొన్నిసార్లు వినిపిస్తుంది. పక్షుల గువ్వల మోతలు కొన్నిసార్లు వినిపిస్తాయి. సాలీడుల జీవన సౌందర్యాన్ని ఒకసారి చూపిస్తాయి. ఆయన ఏ చిత్రం గీసిన అది మన కళ్ల ముందు దృశ్యీకృతమవుతుంది. ఆయన రచనలు అన్నింటిలో కూడా ‘నా కథ’ చాలా గొప్ప కావ్యం. సత్యభాషణా చాతుర్యంతో దానిని రచిస్తాడు. ఆయనకి అసత్యం రాదు. జీవిత రహస్యాలను ఆయన ప్రకృతిలో మేళవించి చెప్పు చాతుర్యం కలవాడు. ‘జాషువా’ తన ఆత్మ కథను రాస్తూ ఇలా విశ్లేషిస్తాడు.

సాధారణంగా విఖ్యాత మహాపురుషులు స్వీయ చరిత్రలు వ్రాసుకొంటూ యుంటారు. అట్టివారి మనుగడలు సమగ్రంగా తెలిసి కోవలెనని ప్రజలుబలాటపడుతూ యుంటారు.అందుత్తమ గ్రంథాలకు సాహిత్య రంగంలో అర్హస్థానం కూడా యుంటుంది. ఆత్మకథాకర్తలు పెక్కురు ప్రాయికంగా వారి వార్ధక్యంలో కథారచనకు పూనుకోవడం అప్పటి వారి హోదాకు, పలుకుబడికి, పదవికి తగిన యుదాత్త ఘట్టాలే వ్రాసికొంటూ తమదొక విశిష్ట జన్మగా నిరూపించుకొంటూ, సత్యగోపనం చేస్తూ కథ సాగించడం పరిపాటి.అట్టి రచనలు పాఠక లోకాన్ని ఆకర్షించలేవు సరికదా కొంత అనుమానాలకు, హాస్యానికి గుణియై నిరుపయోగాలౌతాయి. మహాపురుషులు నిత్య జీవితంలో వారనుభవించిన కష్టసుఖాలు పొందిన గౌరవాగౌరవాలు, వయ:పరిపాకంలో నెదుర్కొన్న క్లిష్టసమస్యలు యథాతథంగా చిత్రించి, తాము నడచిన త్రోవ సర్వజన సులభమని వారార్జించిన కీర్తి ప్రతిష్ఠ అనన్య సాధ్యాలు గావని నిరూపిస్తూ ఒక ఆశాకిరాణాన్ని వెలిగిస్తూ యుంటారు.ప్రపంచ మహాపురుషుల జీవిత చరిత్రల్ను పరిశీలిస్తే ఈ సత్యం ఋజువౌతుంది. గాంధీ,నెహ్రూ, బోసు,టాగోరు ప్రభతుల ఆత్మకథ లీకోవలోవి. వారి బాల్య యౌవన కౌమార ఘట్టా లాదర్శాలవలె స్వచ్ఛమై ఆయా కాలాలలో వారి మూర్తులను కన్నుల గట్టుతూ హృదయంగమంగా యుంటయి. గౌరవ భంగ భయంతో వారు దాచుకొన్న స్వీయదోషా లందుండవు.స్వీయ చరిత్రలకీ లక్షణా లాయుర్ధాయాలు- అలంకారాలు.

అట్టి ప్రసిద్ధ పురుషుల జాబితాలో చేరవలెననే ఆశతో నేనీ గ్రంథ రచన చేయడం లేదు. 

‘క్షుభిత మనశ్శాంతికి గత చరిత్ర ధ్యానంకన్న బ్రహ్మానందం లేద’న్న ఒకానొక ఆంగ్ల కవి వాక్రుచ్చినట్లు ఏకాంతంగా నేను నా జీవిత గ్రంథాన్ని మనస్సులో చదువు కొంటూ సింహావలోకనం చేసుకొంటూ మైమఱచిన నిశీథాల సంఖ్యాకాలు. దాదాపు నలుబదేండ్ల నా భాషా పరిశ్రమలో అనుభవమిది. ప్రసిద్ధాంధ్ర కవులు మ్రోయించిన కవితావీణెలు నా పసితనంలో నన్నాకర్షించినయి. ఊగించినయి, ఊరించినయి. నేనూ ఒక వీణెమ్రోయించాలి అనుకొన్నాను. ప్రయత్నం మీద నాకు లభించింది. వీణె కాదు.సితార,అది నా కవిత. దాన్ని మ్రోయిస్తున్నాను. వినిపించింది. ప్రజలకు కాని ప్రభువులకు కాదు. అట్లు నే సాగించిన కవితా ప్రవాసంలో కొన్ని తీగెలు తెగినయి. ముడులు పడ్డాయి,బెట్లు తప్పినయి, మూగవోయినయి. కాని నిరుత్సాహిని మట్టుకు కాలేదు. పైపెచ్చు పూర్ణోత్సాహ వంతుణ్ణయి మ్రోయిస్తూనే యున్నాను. లోకం నా వంక కోరగా వారగా చూచింది. అనాదరించింది. అసత్కరించింది. సత్కరించింది. దూరపర్చింది, చేరదీసింది.ఇతరేతర ఘర్షణోన్ముఖాలైన అభిరుచులు, ఆశయాలు, దృక్పథాలు అడుగడుగున వర్ణాభిమాన వర్గాభిమాన మతాభిమానాలతో స్వేచ్ఛావిహారం చేసే నేలలో అకలంక కళాకల్యాణులకు న్యాయం జరుగుతుందని ఆశించడం శశవిషాణ ప్రాయం, పర రాజ్యం పోయి,ప్రజా రాజ్యమై పాముకున్నది లేదు.కొందరికి ప్రజారాజ్యంగా కొందరికి మజా రాజ్యంగా కొందరికి క్షుధా రాజ్యంగా తయారై అష్టకష్టాల కాలవాలమైంది. విద్యాభివృద్ధి తప్ప విజ్ఞాన వృద్ధి శూన్యమై వింత ప్రకృతులతో విఱ్ఱవీగు తుంది. నిజాయితి నిండుకొన్నది.మూఢతా జలనిధి జడనిధియై స్తంభించి పోయింది. మేడలు పెరిగి మేధస్సు తరిగింది. ఫలశూన్యాలైన పైపై నవ్వులు, పల్కరింపులు, ప్రణామాలు సభ్యతా చిహ్నాలైనయి. వన ప్రతిష్ఠలు, శిథిల శిలాఖండ పునరుద్ధరణలు, ఉరుసులు, ఉత్సవాలు, దేశాభ్యుదయ సాధనాలై బక్కపేదల డొక్కల నూరించి కారిస్తూయున్నయి. పురోగమనం తిరోగమనమైంది. ఆంధ్రకవు లంత: పురాంగన కలరు.మాలలల్లి యలంకరణలు చేస్తూ పాతపుంతలో పల్లటీలు కొడుతూ పచార్లు సారిస్తూన్నారు. ఎవరికివారై యమునా తీరాన మున్ను కట్టుకొన్న గుడిసె లిప్పుడున్నత సౌధాలై కంచెలు వైచికొన్నయి. పూర్వమన్నాదమ్ములు,నేడు బ్రదర్లు, భాయీలు భాషలో మార్పు తప్ప ప్రకృతిలో మార్పు లేదు.

ఈ నవ్య యుగం చేసే విచిత్ర నగ నాట్య రభసచే నాలో రేగిన వృథా వాత్యకుక్కిరి బిక్కిరై ఒకానొక రాత్రి నాజీర్ణ జీవిత గ్రంథాన్ని సింహావలోకనం చేసికొన్నాను. జన్మస్థలాన్ని, జననీజనకుల్ని నాటి నేటి రాజకీయ సాంఘిక వ్యవస్థల్ని పరిశీలించి చూచుకొన్నాను. మనశ్శాంతికై కలము పట్టుకొన్నాను. అందలి ప్రథమ నిశ్వాసమే.

జీవిత చరిత్ర రాయడం చాలా కష్టం. అది సత్య నిష్టతో కూడుకున్నది. చాలామంది తన జీవిత చరిత్రను రాసి ప్రజలను మెప్పించ లేకపోయారు. కారణం వారు జీవితాన్ని అనుభవించలేకపోవడం. జీవితాన్ని అనుభవిస్తేగాని పవలరించ లేము. అందుకే ‘నా కథ’ జగత్‌ ప్రసిద్ధమైనది. ఆయన తన ఊరిని తల్లి అని సంబోధించాడు. ఊరిలో వున్న అన్ని దేవాలయాల గురించి ప్రస్తావించాడు. తల్లిదండ్రులకు నేను గారాల సుతుడను అని పేర్కొంటాడు.ఏనుగు మీద గండపెండెరంతో ఊరేగించారని ఆత్మగౌరవంతో చెప్పాడు. వినుకొండ ప్రాశస్త్యాన్ని గురించి చెప్పాడు. టిప్పు సుల్తాన్‌ కట్టించిన మసీదు విశిష్టతను వివరించాడు. కనకదుర్గను పొగిడాడు. శివాలయాన్ని దర్శింపచేశాడు. చివరకు వినుకొండ ఊరును మనకు దృశ్యీకరింప చేశాడు.

కం. ననుగాంచి పెంచి నాలో

గొనబుం గవనమును, పాదుకొల్పిన తల్లీ!

నను మరచిన నిను మరవను

వినుకొండా! నీకు నా పవిత్ర ప్రణతుల్‌.

కం. వీరయకు లింగమాంబకు

గారాల సుతుండ కవిని గంధగజముపై

నూరేగి చరణమున పెం

డారంబు ధరించినాడ నలువురు మెచ్చన్‌.

ఆయన ఊరిని ఎంత ప్రేమించాడో దేశాన్ని అంత ప్రేమించాడు.ప్రపంచాన్ని ఆవాహన చేసుకున్నాడు. ఆయన తెలుగువారి సంస్కృతికి అద్దం పట్టాడు. ఆయన కేవలం అక్షర విద్య వలన జ్ఞానం రాదు అన్నాడు. జ్ఞానం నిరంకారులకు,జీవన సత్యాలు తెలుసుకునేవారికి మానవతా స్ఫూర్తి కలిగిన వారికి, మాత్రమే వస్తుంది అన్నాడు. మొదటి నుంచి ఆయన మతోన్మాదాన్ని నిరసిస్తూ మతద్వేషాన్ని నిరసిస్తూ, మనవతా సౌజన్యాలు విరజిమ్ముతూ కవిత్వాన్ని నడిపించాడు. ఆయన జీవిత కథలోకి వెళ్దాం.

కం. గొరియల మేకల నెత్తుటి

ఝరముల నిర్దోషమునను జర్జరితంబై

కరిగినవి గిరులు శ్రుతగిరి

కరుగదనిన అపయశంబు గాదే మనకున్‌.

సీ. కృపలేని నీదు కొంచెపు దృష్టి బాధింప కన్నీరు చిందిన కవనపటిమ

దరిలేని నీ యనాదరణ మాటున మ్రగ్గి మంటి పాలైన సమత్వ సుఖము

ముక్కిపోయిన నీదు మూఢతా జడనిధి మునిగి యిప్పటికి కోల్కొనని చదువు

ఫలమింతలేని నీ భజన కూటములచే ఖర్చైన యౌవన కాల నియతి.

ఇకపోతే మహాకవి జాషువాకి నవయుగ చక్రవర్తి అనే బిరుదు రావడం గురించి కొండవీటి వేంకట కవి నాతో ఇలా చెప్పారు. త్రిపురనేని రామస్వామి చౌదరి గారికి కవిరాజు బిరుదునిచ్చారు.తుమ్మల సీతారామమూర్తి గారికి తెలుగు లెంక బిరుదునిచ్చారు. కొత్త సత్యన్నారాయణ చౌదరి గారికి మహాపండిత్‌ బిరుదునిచ్చారు. నాకు కూడా కవిరాజు బిరుదునిచ్చారు. అయితే మహాకవి గుర్రం జాషువా గారికి మాత్రం నవయుగ కవి చక్రవర్తి అని బిరుదునిచ్చారు. మేము శూద్ర కవులం. ఆయన పరిచయ కవి అయినా ఆయనకి నవయుగ చక్రవర్తి అనే బిరుదు వచ్చింది. ఆయనను ఏనుగు మీద ఊరేగించారు అని చెప్పారు. అప్పటి శూద్ర కవుల కంటే కూడా జాషువా గారికి గొప్ప కీర్తి ప్రతిష్టలు రావడానికి కారణం ఆయన కవిత్వంలో ‘ఊరు’, ‘వాగు’, ‘కొండలు’, ‘పక్షులు’, ‘జీవితం’, ‘దు:ఖం’, ‘నీతి’, ‘వ్యక్తిత్వం’ ఉంటాయి అని కొండవీటి వేంకట కవి చెప్పారు.

జాషువా కవిత్వంలో శిల్ప రహస్యాలున్నాయి. ముఖ్యంగా ఆయన తెలుగు నుడికారాన్ని పలుకుబడినీ, సామెతనీ, కవిత్వంలో మేళవించారు. ఆయన సామాన్యంగా పద్యాన్ని పూర్తి చేయడు. ఆయన పద్యం రాసే పద్ధతి గురించి ‘పిరదౌసి’ కావ్యంలో ఇలా చెప్పారు.

ఒక్కొక పద్దియంబునకు నొక్కొక నెత్తురుబొట్టు మేనిలో

దక్కువగా రచించి వృథాశ్రమ యయ్యె గులీనుడైన రా

జిక్కరణిన్‌ మృష ల్వలుకునే? కవితాఋణ మీయకుండునే

నిక్క మెఱుంగనైతి గజనీసులతాను మహమ్మదగ్రణీ.

నిజానికి ‘పిరదౌసి’ జీవితం గుఱ్ఱం జాషువా జీవితానికి దగ్గరగా వుంది. జాషువా జీవితం సుసంపన్నమైంది. కథనాత్మకమైంది.ఆదర్శ ప్రాయమైంది. అందులో దు:ఖం ఉంది. నైతికత ఉంది.పోరాటం ఉంది.ఆవేదన ఉంది. సందేశం ఉంది.అందుకే ఆయన జయంతి రోజున మనమందరం ఘన నివాళి అర్పిద్దాం.

 వ్యాసకర్త : డా|| కత్తి పద్మారావు సెల్‌ : 9849741695

 

మనకు మార్కెట్‌లో అనేక రకాల ఆయిల్స్ లభిస్తున్నాయి. వాటిల్లో ఫెన్నెల్ ఆయిల్ కూడా ఒకటి. ఇది ఎసెన్షియల్ ఆయిల్‌లాగా మనకు లభిస్తుంది. దీన్ని వాడితే స్త్రీ, పురుషులు ఇరువురిలోనూ శృంగార కాంక్ష, సామర్థ్యం పెరుగుతాయి. దీంతో పడకగదిలో రెచ్చిపోతారు. అలాగే శృంగార సామర్థ్యాన్ని పెంచడంలో జాస్మిల్ ఆయిల్ కూడా ఎంతో బాగా పనిచేస్తుంది. దంపతులు ఈ ఆయిల్‌ను కూడా ఉపయోగించవచ్చు. ఇది జననావయవాలకు రక్త సరఫరాను పెంచి శృంగారంలో ఎక్కువ సేపు పాల్గొనేలా చేస్తుంది.

ఇక రోజ్ ఆయిల్‌, నెరోలి ఆయిల్‌, క్లారీ సేజ్ ఆయిల్ వంటి ఎసెన్షియల్ ఆయిల్స్ కూడా మనకు మార్కెట్‌లో లభిస్తున్నాయి. వీటిని వాడినా కూడా శృంగార సామర్థ్యం పెరుగుతుంది. ఆ కార్యం పట్ల ఆసక్తి కలుగుతుంది. దీంతో మానసికంగా కూడా ఆరోగ్యంగా ఉండవచ్చు.

 💐 *తెలుగులో వంద ఉత్తమ పుస్తకాలు* 💐

●కన్యాశుల్కం - గురజాడ అప్పారావు

●మహాప్రస్థానం - శ్రీశ్రీ

●ఆంధ్ర మహాభారతం - కవిత్రయం

●మాలపిల్ల - ఉన్నవ లక్ష్మినారాయణ

●చివరకు మిగిలేది - బుచ్చిబాబు

●అసమర్థుని జీవయాత్ర - గోపీచంద్

●అమృతం కురిసిన రాత్రి - దేవరకొండ బాలగంగాధర తిలక్

●కాలాతీత వ్యక్తులు - డాక్టర్ శ్రీదేవి

●వేయి పడగలు - విశ్వనాథ సత్యనారాయణ

●కళాపూర్ణోదయం - పింగళి సూరన

●సాక్షి - పానుగంటి లక్ష్మీనారాయణ

●గబ్బిలం - గుఱ్ఱం జాషువా

●వసు చరిత్ర - భట్టుమూర్తి

●అతడు ఆమె - ఉప్పల లక్ష్మణరావు

●అనుభవాలూ..జ్ఞాపకాలు - శ్రీపాద సుబ్రమణ్యశాస్త్రి

●అముక్త మాల్యద – శ్రీకృష్ణదేవరాయులు

●చదువు - కొడవగంటి కుటుంబరావు

●ఎంకి పాటలు - నండూరి సుబ్బారావు

●కవిత్వ తత్వ విచారము - డాక్టర్ సిఆర్ రెడ్డి

●వేమన పద్యాలు – వేమన

●కృష్ణపక్షం – కృష్ణశాస్త్రి

●మట్టిమనిషి - వాసిరెడ్డి సీతాదేవి

●అల్పజీవి – రావిశాస్త్రి

●ఆంధ్రుల సాంఘిక చరిత్ర - సురవరం ప్రతాపరెడ్డి

●ఆంధ్ర మహాభాగవతం – పోతన

●బారిస్టరు పార్వతీశం - మెక్కుపాటి నరసింహశాస్త్రి

●మొల్ల రామాయణం – మొల్ల

●అన్నమాచార్య కీర్తనలు - అన్నమాచార్య

●హంపీ నుంచి హరప్పా దాకా - తిరుమల రామచంద్ర

●కాశీయాత్రా చరిత్ర - ఏనుగుల వీరాస్వామయ్య

●మైదానం – చలం

●వైతాళికులు – ముద్దుకృష్ణ

●ఫిడేలు రాగాల డజన్ – పఠాభి

●సౌందర నందము - పింగళి, కాటూరి

●విజయవిలాసం - చేమకూర వేంకటకవి

●కీలుబొమ్మలు - జివి కృష్ణారావు

●కొల్లాయి గడితేనేమి - మహీధర రామమోహనరావు

●మ్యూజింగ్స్ – చలం

●మనుచరిత్ర- అల్లసాని పెద్దన

●పాండురంగ మహత్యం - తెనాలి రామకృష్ణ

●ప్రజల మనిషి - వట్టికోట ఆళ్వార్ స్వామి

●పాండవోద్యోగ విజయములు - తిరుపతి వేంకటకవులు

●సమగ్ర ఆంధ్ర సాహిత్యం – ఆరుద్ర

●దిగంబర కవిత - దిగంబర కవులు

●ఇల్లాలి ముచ్చట్లు - పురాణం సుబ్రమణ్యశర్మ

●పానశాల - దువ్వూరి రామిరెడ్డి

●శివతాండవం - పుట్టపర్తి నారాయణాచార్యులు

●అంపశయ్య – నవీన్

●చిల్లర దేవుళ్లు - దాశరథి రంగాచార్య

●గణపతి - చిలకమర్తి లక్ష్మీనరసింహం

●జానకి విముక్తి – రంగనాయకమ్మ

●స్వీయ చరిత్ర – కందుకూరి

● మహోదయం - కెవి రమణారెడ్డి

●నారాయణరావు - అడవి బాపిరాజు

●విశ్వంభర – సినారె

●దాశరథి కవిత – దాశరథి

●కథాశిల్పం - వల్లంపాటి వెంకటసుబ్బయ్య

●నేను.. నా దేశం - దర్శి చెంచయ్య

●పెన్నేటి పాట - విద్వాన్ విశ్వం

●ప్రతాపరుద్రీయం - వేదం వెంకటరాయశాస్త్రి

●పారిజాతాపహరణం - నంది తిమ్మన

●పల్నాటి వీర చరిత్ర – శ్రీనాథుడు

●రాజశేఖర చరిత్ర – కందుకూరి

●రాధికా సాంత్వనము - ముద్దు పళని

● స్వప్న లిపి – అజంతా

●సారస్వత వివేచన - రాచమల్లు రామచంద్రారెడ్డి

●శృంగార నైషధం – శ్రీనాథుడు

●ఉత్తర రామాయణము - కంకంటి పాపరాజు

●విశ్వ దర్శనం - నండూరి రామమోహనరావు

●అను క్షణికం - వడ్డెర చండీదాస్

●ఆధునిక మహాభారతం - గుంటూరు శేషేంద్రశర్మ

●చంఘీజ్ ఖాన్ - తెన్నేటి సూరి

●చాటు పద్య మంజరి - వేటూరి ప్రభాకరశాస్త్రి

●చితి.. చింత - వేగుంట మోహనప్రసాద్

●గద్దర్ పాటలు – గద్దర్

●హాంగ్ మీ క్విక్ - బీనాదేవి

●ఇస్మాయిల్ కవిత – ఇస్మాయిల్

●కుమార సంభవం - నన్నే చోడుడు

●మైనా - శీలా వీర్రాజు

●మాభూమి - సుంకర, వాసిరెడ్డి

●మోహన వంశీ – లత

●రాముడుండాడు రాజ్యముండాది – కేశవరెడ్డి

●రంగనాథ రామాయణం - గోన బుద్దారెడ్డి

●సౌభద్రుని ప్రణయయాత్ర - నాయని సుబ్బారావు

●సూత పురాణం - త్రిపురనేని రామస్వామిచౌదరి

●సాహిత్యంలో దృక్పథాలు - ఆర్ఎస్ సుదర్శనం

●స్వేచ్ఛ – ఓల్గా

●కరుణశ్రీ - జంధ్యాల పాపయ్యశాస్త్రి

●వేమన - రాళ్లపల్లి అనంతకృష్ణశర్మ

●తృణకంకణం – రాయప్రోలు

●హృదయనేత్రి - మాలతీ చందూర్

●బ్రౌను నిఘంటువు - చార్లెస్ బ్రౌన్

●నీతి చంద్రిక - చిన్నయ సూరి

●తెలుగులో కవితా విప్లవాల స్వరూపం - వేల్చేరు నారాయణరావు

●నీలిమేఘాలు – ఓల్గా

●అడవి ఉప్పొంగిన రాత్రి – విమల

●చిక్కనవుతున్న పాట - జి లక్ష్మినరసయ్య, త్రిపురనేని శ్రీనివాస్

●కొయ్య గుర్రం – నగ్నముని

●నగరంలో వాన – కుందుర్తి

●శివారెడ్డి కవిత – శివారెడ్డి