చిన్నప్పటి నా అల్లరి కథ

*చిన్నప్పుడు నేను చేసిన అల్లరి పని*

 క్షవరం చేసుకోవాలంటే ఇప్పటిలా క్షౌరశాలలు ఉండేవి కాదు మన చిన్నప్పుడు.  మంగలి ఇంటికి వచ్చి క్షవరం చేసేవాడు.
  ఒక రోజు ఇలాగే మా దగ్గర బంధువు మంగలిని పిలిచే క్షవరం చేసుకుంటూ ఉన్నాడు. చిన్నప్పుడు సెలవు వచ్చిందంటే ఎదురు బద్దకు పురుకూస కట్టి విల్లు తయారు చేసుకునే వాళ్ళం. జబ్బలకు విల్లు తగిలించుకుని  చేతిలో చీపురు పుల్లలు బాణలుగా పట్టుకుని  అటూ ఇటు ఇటూ వేస్తూ ఆడుకునేవాళ్ళం. అలా నేను బాణాలు వేస్తూ వేస్తూ క్షవరం చేయించుకుంటున్న వ్యక్తి వీపుకు గురిచూసి బాణం వదిలాను. అంతే చురుకున్న గుచ్చుకుందేమో ఆ వ్యక్తి కెవ్వున కేక పెట్టాడు.  అతని ఊపుకు పాపం మంగలి వెన్నక్కి పడ్డాడు. ఈ తతంగమంతా దూరం నుండి చూస్తున్న నేను నా ప్రక్కనున్న పిల్లలం వెన్నక్కి చూడకుండా పరుగెత్తి  పరిగెత్తి పారిపోయి సాయంత్రంవరకూ ఊరిబయట గడిపి చీకటి పడిన తరువాత  ఇంటికి చేరుకున్నాం. తెల్లవారేక అందరం కలసి మెల్గగా క్షవరం చేయుంచుకున్న వ్యక్తి ఇంటి పరిసరాలలో కొంత సేపు తచ్చాడాం. గొడవ ఏంలేదని నిర్దారించుకుని  దూరంగా పోయి పగలబడి నవ్వుకున్నాం. అప్పుడప్పుడూ అందరం కలసి నప్పుడు ఈ సరదా సంఘటన తలుచుకుని నవ్వుకుంటూఉంటాం